Φαντάσου…
Ένα κόσμο υπέροχο.
Να βγαίνεις στο δρόμο και να συναντάς όμορφους ανθρώπους. Με τρόπους και ευγένεια. Με καλή θέληση και καλοσύνη.
Να δημιουργούν όλοι.
Ταλέντα, δεξιοτεχνίες όλα να αναδεικνύονται.
Κανένας χαμένος. Κανένας σε κλουβί.
Οι πόλεις αλλά και τα χωριά να είναι γεμάτα θέατρα, κινηματογράφους, αθλητικά κέντρα. Παραστάσεις, ταινίες, αθλητικούς αγώνες.
Οι τέχνες να ανθούν. Σε κάθε γωνιά να μπορείς να δεις εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής, φωτογραφίας.
Δρώμενα, συγκεντρώσεις, συζητήσεις φιλολογικές, πνευματικός ανταγωνισμός.
Τα υπέρογκα ποσά που δαπανιούνται για τηλεοπτικές φτηνές εκπομπές, να προσφέρονταν σε ντοκιμαντέρ, ιστορικές και μουσικές παραγωγές.
Οι βιβλιοθήκες να σφύζουν από ζωή. Πνιγμένες από βιβλία και ανθρώπους πεινασμένους για γνώση.
Τα μουσεία γεμάτα. Το πλανητάριο. Οι αρχαιολογικοί χώροι, τα αρχαία θέατρα.
Τα πανεπιστήμια προσεγμένα και καθαρά. Ανεξάρτητα από πολιτικές σκοπιμότητες. Μόνο επιστήμη και εξέλιξη.
Οι γονείς να νοιάζονται πραγματικά για τη μόρφωση των παιδιών τους. Να τα προτρέπουν να βρουν και να εκμεταλλευτούν το ταλέντο τους. Να τα ενθαρρύνουν να κάνουν αυτό που θα τους γεμίσει ψυχικά και όχι υλικά.
Τίποτα φτηνό, τίποτα πρόχειρο. Ακόμα και το ελαφρύ, καλοδουλεμένο.
Ένα καράβι πολιτισμού για όλους ανεξαιρέτως. Όλοι ίσοι στη γνώση.
Και έτσι οι άνθρωποι θα έβγαιναν με τόλμη στη ζωή. Με εφόδια τη γνώση και το μυαλό και όχι την καταγωγή και την οικονομική επιφάνεια. Με αυτοπεποίθηση και ανδρεία.
Αυτό που θα είχε αξία θα ήταν η σκέψη, το συναίσθημα, το συνολικό καλό και όχι το προσωπικό συμφέρον.
Θα έψαχναν το δύσκολο, το όμορφο, το σπουδαίο. Δεν θα συμβιβάζονταν με τα λίγα, ούτε με το μέτριο. Δεν θα ανέχονταν κανένα τύραννο. Ούτε στην πολιτική, ούτε στην οικογένεια, ούτε στον έρωτα.
Χωρίς κοινωνικές και θρησκευτικές προκαταλήψεις, χωρίς απωθημένα, χωρίς διακρίσεις. Ελεύθεροι.
Ελευθερία. Μα τι όμορφη λέξη.
Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο παιχνίδι τη Φλώρας "ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ".
Οι λέξεις που έπρεπε να χρησιμοποιηθούν είναι αυτές με το κόκκινο χρώμα.
Το κείμενό μου πήγε πολύ καλά και βγήκε 6ο ανάμεσα σε 31 συμμετοχές. Χαίρομαι που σας άρεσε και με ψηφίσατε. Ευχαριστώ πολύ όλους σας και ειδικά την Φλώρα που μας δίνει αυτήν την ευκαιρία.
Επέλεξα να κάνω σήμερα την ανάρτηση αυτή. Σήμερα ανήμερα της εθνικής μας εορτής. Και να πω δυο λόγια. Αν ο κόσμος μας ήταν τόσο υπέροχος όσο εξιστορώ στο κείμενο, δεν θα γιορτάζαμε τον πόλεμο. Αν δίναμε βάση στην καλλιέργεια του νου και στην εκπαίδευση θα ζούσαμε πιο ελεύθεροι. Η γνώση ελευθερώνει τον άνθρωπο.
Δεν θα τονώνονταν η εθνική μας υπερηφάνεια από μια ανούσια παρέλαση. Από μια σημαία στο μπαλκόνι. Και μετά από αυτό... άγνοια. Ειδικά τα παιδιά. Γιορτάζουμε χωρίς γνώση και ενημέρωση. Άρα και χωρίς κρίση και θέση.
Είναι θλιβερό να πληρώνονται οι αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί καλύτερα από τους εκπαιδευτικούς και τους γιατρούς. Αυτό σημαίνει ότι θεωρούμε την ασφάλεια πιο σημαντική από την γνώση και την υγεία. Αλλά σκεφτείτε ότι αν είχαμε την γνώση δεν θα χρειαζόμασταν την ασφάλεια.
Αν δίνονταν σε όλους η ευκαιρία και το κίνητρο να μάθουν, να αναζητήσουν, να εξελιχθούν σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος.
Όσον αφορά την σημερινή παρέλαση είχα γράψει και παλιότερα τα εξής:
Πολλές φορές κάποιες συνήθειες είναι τόσο πολύ συνυφασμένες με την καθημερινότητά μας, που δεν μας μένει περιθώριο να αναρωτηθούμε αν έχουν πραγματικά ουσία και νόημα. Τι νόημα μπορεί να έχει λοιπόν η στρατιωτική παράταξη, ακόμα και εξάχρονων παιδιών, και κατά πόσο αυτό τονώνει το πατριωτικό αίσθημα τους; Ακόμα και ο διαχωρισμός τον μαθητών, οι καλοί μπροστά, οι κακοί πίσω δεν νομίζω ότι αυξάνει και πολύ την αξία της ισότητας και του δικαίου. Από την στιγμή που τα περισσότερα παιδιά αγνοούν ακόμα και το θέμα του εορτασμού, νομίζω ότι το βασικότερο μέλημα των εκπαιδευτικών για εκείνη την ημέρα θα πρέπει να είναι η ανασκάλευση της ιστορικής μνήμης των παιδιών και όχι η αντιμετώπιση τους ως υποψήφιου στρατού. Η γιορτή θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα τον παραδειγματισμό των παιδιών από τους ήρωες, ως προς την γενναιότητα και ανδρεία που επέδειξαν και όχι με μιλιταριστική διάθεση. Δεν πρέπει να γιορτάζουμε τον πόλεμο, αλλά να γιορτάζουμε την επανάσταση.
Η αλλαγή του τόπου εορτασμού των εθνικών εορτών είναι αναγκαία ώστε να προσδώσουμε και στις επετείους αυτές την αξία που τους αρμόζει.
Οι λέξεις που έπρεπε να χρησιμοποιηθούν είναι αυτές με το κόκκινο χρώμα.
Το κείμενό μου πήγε πολύ καλά και βγήκε 6ο ανάμεσα σε 31 συμμετοχές. Χαίρομαι που σας άρεσε και με ψηφίσατε. Ευχαριστώ πολύ όλους σας και ειδικά την Φλώρα που μας δίνει αυτήν την ευκαιρία.
Επέλεξα να κάνω σήμερα την ανάρτηση αυτή. Σήμερα ανήμερα της εθνικής μας εορτής. Και να πω δυο λόγια. Αν ο κόσμος μας ήταν τόσο υπέροχος όσο εξιστορώ στο κείμενο, δεν θα γιορτάζαμε τον πόλεμο. Αν δίναμε βάση στην καλλιέργεια του νου και στην εκπαίδευση θα ζούσαμε πιο ελεύθεροι. Η γνώση ελευθερώνει τον άνθρωπο.
Δεν θα τονώνονταν η εθνική μας υπερηφάνεια από μια ανούσια παρέλαση. Από μια σημαία στο μπαλκόνι. Και μετά από αυτό... άγνοια. Ειδικά τα παιδιά. Γιορτάζουμε χωρίς γνώση και ενημέρωση. Άρα και χωρίς κρίση και θέση.
Είναι θλιβερό να πληρώνονται οι αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί καλύτερα από τους εκπαιδευτικούς και τους γιατρούς. Αυτό σημαίνει ότι θεωρούμε την ασφάλεια πιο σημαντική από την γνώση και την υγεία. Αλλά σκεφτείτε ότι αν είχαμε την γνώση δεν θα χρειαζόμασταν την ασφάλεια.
Αν δίνονταν σε όλους η ευκαιρία και το κίνητρο να μάθουν, να αναζητήσουν, να εξελιχθούν σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος.
Όσον αφορά την σημερινή παρέλαση είχα γράψει και παλιότερα τα εξής:
Πολλές φορές κάποιες συνήθειες είναι τόσο πολύ συνυφασμένες με την καθημερινότητά μας, που δεν μας μένει περιθώριο να αναρωτηθούμε αν έχουν πραγματικά ουσία και νόημα. Τι νόημα μπορεί να έχει λοιπόν η στρατιωτική παράταξη, ακόμα και εξάχρονων παιδιών, και κατά πόσο αυτό τονώνει το πατριωτικό αίσθημα τους; Ακόμα και ο διαχωρισμός τον μαθητών, οι καλοί μπροστά, οι κακοί πίσω δεν νομίζω ότι αυξάνει και πολύ την αξία της ισότητας και του δικαίου. Από την στιγμή που τα περισσότερα παιδιά αγνοούν ακόμα και το θέμα του εορτασμού, νομίζω ότι το βασικότερο μέλημα των εκπαιδευτικών για εκείνη την ημέρα θα πρέπει να είναι η ανασκάλευση της ιστορικής μνήμης των παιδιών και όχι η αντιμετώπιση τους ως υποψήφιου στρατού. Η γιορτή θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα τον παραδειγματισμό των παιδιών από τους ήρωες, ως προς την γενναιότητα και ανδρεία που επέδειξαν και όχι με μιλιταριστική διάθεση. Δεν πρέπει να γιορτάζουμε τον πόλεμο, αλλά να γιορτάζουμε την επανάσταση.
Η αλλαγή του τόπου εορτασμού των εθνικών εορτών είναι αναγκαία ώστε να προσδώσουμε και στις επετείους αυτές την αξία που τους αρμόζει.
Ο διαγωνισμός μας έληξε και έχουμε τους νικητές.
Καταρχήν να σας ευχαριστήσω όλους για την συμμετοχή σας και για την ψηφοφορία.
Χαίρομαι που ο διαγωνισμός είχε τόση μεγάλη ανταπόκριση.
Καλεστήκατε να στείλετε φωτογραφίες για δύο θέματα αυτή την φορά. Το ένα ήταν "η εποχή που αλλάζει" και το άλλο ''φωτογραφίες αγάπης''.
Και ξεκινάμε λοιπόν.
Ιδού οι νικητές.
Καταρχήν να σας ευχαριστήσω όλους για την συμμετοχή σας και για την ψηφοφορία.
Χαίρομαι που ο διαγωνισμός είχε τόση μεγάλη ανταπόκριση.
Καλεστήκατε να στείλετε φωτογραφίες για δύο θέματα αυτή την φορά. Το ένα ήταν "η εποχή που αλλάζει" και το άλλο ''φωτογραφίες αγάπης''.
Και ξεκινάμε λοιπόν.
Ιδού οι νικητές.
1ο βραβείο για τον Panagiotis Rizos
για την φωτογραφία
Σχεδιάζοντας το μέλλον.
2ο βραβείο για την (me) maria
για την φωτογραφία
Η εποχή που άλλαξε.
και η Μαρία αυτό:
Σε περίπτωση που σας άρεσε κάτι άλλο από την συλλογή μου στο facebook, πολύ ευχαρίστως να σας τα αντικαταστήσω.
Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:
1. Ο φθινοπωρινός λωτός μας. - Δελφινάκι 2
1. Ο φθινοπωρινός λωτός μας. - Δελφινάκι 2
2. Ο καρπός του Φθινοπώρου. - Levina 0
3. Το καλοκαίρι έφυγε. - Μαρία Έλενα 2
4. Η εποχή που άλλαξε. - (me) maria 8
5. Παρένθεση αλλαγής. - (me) maria 0
6. Όλυμπος, με στρώσεις φθινοπωρινού ουρανού. - Xibalba 4
7. Μια καινούρια μέρα ξεκινάει. - Panagiotis Rizos 0
8. Όλα τριγύρω αλλάζουνε! - Joan Petra 2
9. Ο ήλιος παίζει κρυφτό - Ελένη Φλογερά 5
10. Αιχμαλωσία - Marilena ArtSpot 7
12. Άγραφες μνήμες. - ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ 4
13. Άνοιξη, η ομορφιά της φύσης, ανθισμένη κορομηλιά. - Eleftheria S. 3
14. Χρώματα Φθινοπώρου, Posieux Ελβετίας. - dimosf 0
15. Η αλλαγή διακρίνεται στον ορίζοντα.- Paloma 0
16. Η λίμνη Κερκίνη αρχίζει να γεμίζει για τον χειμώνα.- Petros Doukas 2
17. Όταν ο Πίου γνώρισε την Λίλη - Levina 2
18. Οικογενειακοί υδρόβιοι περίπατοι, Μπαμπά...μην τρέχεις. - Xibalba 1
19. Σχεδιάζοντας το μέλλον. - Panagiotis Rizos 24
20. Σ'αγαπώ - Marilena ArtSpot 0
21. Indie Love - Vicious 0
22. Κάτι Να Γυαλίζει - Vicious 0
23. Ασφάλεια, Λωζάννη Ελβετίας - dimosf 2
24. Μια αγάπη στο καλοκαίρι.- Paloma 7
Θα καλέσω επίσης τον Παναγιώτη να δώσει το θέμα για τον 3ο διαγωνισμό ''Φωτογραφίζειν'' που θα ξεκινήσει στις 1/11.
Ευχαριστώ και πάλι όλους σας.
Και να μη ξεχνάτε... Κόντρα σε νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όπως και όσο μπορεί ο καθένας.
Σας φιλώ.
Θα καλέσω επίσης τον Παναγιώτη να δώσει το θέμα για τον 3ο διαγωνισμό ''Φωτογραφίζειν'' που θα ξεκινήσει στις 1/11.
Ευχαριστώ και πάλι όλους σας.
Και να μη ξεχνάτε... Κόντρα σε νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όπως και όσο μπορεί ο καθένας.
Σας φιλώ.
Επειδή ο Blogger δεν ενημερώνει τις λίστες σας (όλα στραβά πια;), σας ενημερώνω ότι η καινούργια ψηφοφορία άρχισε.
Μπορείτε να ψηφίζετε ΕΔΩ.
Μετά από μια ατυχή ψηφοφορία θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα.
Η αρχή του κακού έγινε όταν ο συμμετέχων με τον αριθμό 11 ψήφισε την δική του φωτογραφία. Αυτό δεν επιτρεπόταν από τους όρους του διαγωνισμού. Αυτόν τον περιορισμό τον έβαλα, όχι γιατί είναι κάποιος νόμος απαράβατος, αλλά γιατί θεωρώ ανούσιο έως χαζό να ψηφίζεις την δική σου φωτογραφία. Αρχικά το θεώρησα ως δεδομένο και έλεγα να μην βάλω αυτόν τον όρο. Αλλά τελικά τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Γενικά οι όροι μπαίνουν για να αποφεύγονται τέτοιου είδους παρεξηγήσεις και όχι γιατί θεωρώ ότι ο διαγωνισμός έχει κάποια μεγάλη σημαντικότητα. Αν δεν μπορούμε δλδ να συνεννοηθούμε μεταξύ μας σε τέτοια απλά θέματα, τότε τι θα γίνει στα μεγάλα;
Το κακό συνεχίστηκε όταν μου ήρθαν απανωτά ανώνυμα σχόλια, ελάχιστης χρονικής απόστασης μεταξύ τους, που ψήφιζαν την εν λόγω φωτογραφία. Δεν με απασχολεί αν αυτό το έκανε ο ίδιος ο κάτοχος της φωτογραφίας και αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Φαινόταν όμως ότι τα σχόλια ήταν υποκινούμενα και αυτό θα ήταν άδικο για τις υπόλοιπές φωτογραφίες.
Αυτό με αναγκάζει να μην δεχτώ από δω και πέρα σχόλια από ανώνυμους χρήστες. Αν και είναι άδικο γιατί έτσι αποκλείω χρήστες όπως η ΒΑΣΩ, η Vicious, η Ελένη, η κ.κ. κτλ. Αλλά με το ίδιο σκεπτικό μπορεί κάποιος να μου πει ότι τα σχόλια και αυτών είναι υποκινούμενα, άσχετα αν τους ξέρουμε καιρό. Θα μπορούν βέβαια να σχολιάζουν την προτίμησή τους ή να στέλνουν φωτογραφίες, αλλά δεν θα καταμετρώ τις ψήφους τους. Να με συγχωρούν για αυτή μου την απόφαση, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ άλλον τρόπο ώστε να ψηφίζουν κανονικά και αυτοί.
Άρα από δω και πέρα (θα το γράψω και στους όρους) θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από bloggers (google, wordpress κτλ) ή από αυτούς που έχουν απλό λογαριασμό στο google ή οποιοδήποτε άλλον που μπορεί να πιστοποιήσει το προφίλ του. Το να κάνετε ένα λογαριασμό στο google και να ψηφίζετε χωρίς πρόβλημα είναι 5 λεπτά απλή διαδικασία.
Τα σχόλια που αφορούσαν την φωτογραφία Νο11 θα διαγραφούν για να μην μπερδευτούμε. Παρακαλώ αυτούς που ψήφισαν το Νο11 να ξαναψηφίσουν δίνοντας σε άλλη φωτογραφία την ψήφο τους.
Τα σχόλια που δεν αφορούσαν την φωτογραφία Νο11 δεν θα διαγραφούν γιατί δεν θέλω να αδικήσω τις υπόλοιπες φωτογραφίες και να διαγράψω τις ψήφους τους. Η αρίθμηση των φωτογραφιών δεν θα αλλάξει για να μην μπερδευτούμε με τα ήδη υπάρχοντα σχόλια.
Ζητώ και πάλι συγνώμη για την αναστάτωση.
Ξεκινάμε λοιπόν ξανά...
Να ξαναπώ ότι οι φωτογραφίες που μαζεύτηκαν είναι όλες υπέροχες και αξίζουν σε όλους συγχαρητήρια.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που αγκαλιάσατε με τόση αγάπη τον διαγωνισμό αυτό.
Εύχομαι σε όλους σας ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
Έχουμε δυο θέματα λόγω ισοψηφίας στην πρώτη θέση τον τελευταίο διαγωνισμό.
Ιδού λοιπόν οι συμμετοχές σε τυχαία σειρά.
Είμαι στη δυσάρεστη θέση να σας ενημερώσω ότι η ψηφοφορία του 2ου Διαγωνισμού ΄΄Φωτογραφίζειν΄΄ ακυρώνετε λόγω αποχώρησης μιας συμμετοχής. Η συμμετοχή με το Νο 11 αποχώρησε μετά από απαίτηση του φωτογράφου.
Ο διαγωνισμός δεν ακυρώνετε και η ψηφοφορία θα ξεκινήσει ξανά αύριο με καινούργιους όρους που θα προστατεύουν τις συμμετοχές και το μπλογκ μου.
Δεν θα ήθελα να εξηγήσω τους λόγους της αποχώρησης. Δεν έχει νόημα. Έχω στεναχωρηθεί πολύ με αυτό που έγινε, γιατί δεν είμαι άνθρωπός που έχω αδικήσει ποτέ κανέναν. Ίσως να το έκανα άθελά μου. Απλά ήταν δικό μου λάθος που δεν έθεσα περισσότερους περιορισμούς στην διαδικασία της ψηφοφορίας, γιατί θεώρησα ότι δεν θα προκύψουν προβλήματα.
Θα ήθελα να σας ζητήσω μια μεγάλη συγνώμη από τα βάθη της καρδιάς μου και να σας ζητήσω να συμμετέχετε εκ νέου στην ψηφοφορία.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την κατανόηση και την υποστήριξη.
Σας φιλώ.
Δεν θα ήθελα να εξηγήσω τους λόγους της αποχώρησης. Δεν έχει νόημα. Έχω στεναχωρηθεί πολύ με αυτό που έγινε, γιατί δεν είμαι άνθρωπός που έχω αδικήσει ποτέ κανέναν. Ίσως να το έκανα άθελά μου. Απλά ήταν δικό μου λάθος που δεν έθεσα περισσότερους περιορισμούς στην διαδικασία της ψηφοφορίας, γιατί θεώρησα ότι δεν θα προκύψουν προβλήματα.
Θα ήθελα να σας ζητήσω μια μεγάλη συγνώμη από τα βάθη της καρδιάς μου και να σας ζητήσω να συμμετέχετε εκ νέου στην ψηφοφορία.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την κατανόηση και την υποστήριξη.
Σας φιλώ.
Το καλοκαίρι είχαμε κάνει μια εκδρομή στην πατρίδα μου την Βόρεια Εύβοια. Ψάχνοντας λοιπόν να βρούμε τον Καταρράκτη Κρέμαση (δείτε την ανάρτηση ΕΔΩ), πήραμε μια λάθος διαδρομή. Περπατήσαμε αρκετά, περίπου 3 ώρες. Η αλήθεια είναι ότι κουραστήκαμε πολύ αλλά η διαδρομή και οι ομορφιές της μας αποζημίωσαν με το παραπάνω.
Κατεβήκαμε στην κοίτη του ποταμού του χωριού Αγδίνες. Και περπατήσαμε ανάποδα από τη ροή του.
Τις φωτογραφικές ανά χείρας και ξεκινάμε για τον 2ο Διαγωνισμό Φωτογραφίας ''Φωτογραφίζειν''. Συμμετέχοντας θα έχετε την ευκαιρία να κερδίσετε δώρα από το MadeByHand.
Αυτή τη φορά θα έχουμε δυο θέματα φωτογραφίας λόγω ισοψηφίας στην πρώτη θέση του προηγούμενου διαγωνισμού.
Τα εξής:
Η (me)maria διάλεξε ως θέμα "η εποχή που αλλάζει"
και ο nikos mous ''φωτογραφίες αγάπης''
Δυο δικά μου παραδείγματα φωτογραφίας πάνω σε αυτά τα θέματα.
(εκτός συναγωνισμού φυσικά)
Τίτλος: Στα πόδια της μαμάς. |
Πάνω λοιπόν σε αυτά τα όμορφα θέματα, σας αφήνω να εμπνευστείτε και να δημιουργήσετε.
Όροι.
- Από σήμερα μέχρι την και την Τρίτη 15/10 στις 12 το βράδυ, μπορείτε να στέλνετε τις φωτογραφίες σας με e-mail στη διεύθυνση asmhnio@gmail.com.
- Μπορείτε να στείλετε μέχρι δύο (2) φωτογραφίες. Και με όποιο θέμα από τα δυο θέλετε.
- Οι φωτογραφίες σας θα πρέπει να έχουν ένα τίτλο (έτσι όπως παραθέτω τα παραδείγματα παραπάνω).
- Οι φωτογραφίες δεν θα πρέπει να έχουν πάνω διακριτικά, λογότυπα ή οτιδήποτε που να υποδηλώνει την ταυτότητα του φωτογράφου προς τους αναγνώστες.
- Οι φωτογραφίες σας θα μπορούν να είναι επεξεργασμένες με όποιο τρόπο θέλετε. Η επεξεργασία για μένα δεν αλλοιώνει τη φωτογραφία. Και ανάλογα την επεξεργασία που θα υποστεί μπορεί να σε πάει σε άλλες σκέψεις, σε άλλα μονοπάτια. Δεν μπορεί όμως να είναι κολάζ ή συρραφή πολλών φωτογραφιών μαζί.
- Την Τετάρτη 16/10 θα αναρτήσω τις φωτογραφίες που θα μου στείλετε και θα γίνει από σας ψηφοφορία για μια εβδομάδα. Στην ίδια ανάρτηση θα δείτε τους όρους και τον τρόπο ψηφοφορίας.
- Μετά το πέρας της ψηφοφορίας θα ανακηρύσσω τους νικητές.
- Ο πρώτος και ο δεύτερος νικητής θα παραλάβουν δώρα από το MadeByHand. To MadeByHand είναι μια καινούργια προσπάθεια που έχω ξεκινήσει και αφορά χειροποίητα προϊόντα.
- Οι φωτογραφίες εννοείτε ότι θα πρέπει να είναι δικές σας.
- Οι φωτογραφίες σας δεν θα χρησιμοποιηθούν για οτιδήποτε άλλο, πέρα από αυτόν τον διαγωνισμό.
Κόντρα στους νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.
Σας εύχομαι ολόψυχα καλές εμπνεύσεις.
Καλό μήνα.
Καλό μήνα.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Βόρεια Εύβοια 2021
δημιουργώντας με τα παιδιά!
Διαγωνισμός ΄΄Φωτογραφίζειν΄΄
Δρώμενο Φωτογραφίζειν
δώρα...
εν Αθήναι...
εν Σέρραις...
Εύβοια my love...
Ημερολόγιο Σκέψεων
Κική Κωνσταντίνου
Λέσβος!
Μαγειρέματα!
Νικολέτα Καλένη
Πάσχα!
πουθενά σαν την Ελλάδα...
σκέφτομαι και γράφω...
Σκέψεις και Εικόνες
στιγμές μια πόλης...
συμμετοχές σε δρώμενα...
υπάρχει ακόμα κάτι που δεν έχει χαθεί…
φωτογραφίζειν...
Χριστούγεννα!
DIY
Photo A Day
ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ
-
Αγαπημένοι φίλοι και αναγνώστες καλημέρα σας. Το Πάσχα πλησιάζει και δημιουργούμε με τα παιδιά ώστε να μπούμε στο πασχαλινό πνεύμα! Απλά καλ...
-
Πολύ καιρό τώρα με πιέζει η κόρη μου να της φτιάξω ένα αυτοκίνητο για να πηγαίνει βόλτα τα ''παιδιά'' της. Το πήρα απόφαση ...
-
Σας έχει τύχει σίγουρα να περνάν οι μέρες σας μηχανικά, σαν την μέρα της μαρμότας, κάνοντας τα ίδια και τα ίδια, περιμένοντας τα ίδια πράγμα...
-
Η ομορφιά πετιέται μπροστά μας κάθε στιγμή. Περπατάει δίπλα μας σε κάθε έκφανση της ζωή μας, μπλέκεται στα πόδια μας, την μυρίζουμε, την γε...
-
Σκέφτομαι ότι πάντα αυτό που όλοι κυνηγάμε είναι ένα ηλιοβασίλεμα. Να το φωτογραφίσουμε, να το δούμε με αυτόν που αγαπάμε, να το νιώσουμε, ν...
-
«Αντίο, είπε η αλεπού. Αυτό είναι το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό. Δεν βλέπουμε καλά, παρά με την καρδιά μας. Το ουσιαστικό είναι αόρατο για...