Day 12... gather - You can gather and count the sand and all the sea pebbles, but you couldn't count the love that I have for you.
This image is for you and for our infinity love...
(August - month full of Greece)... and full of love...
Μη φοβάσαι τα πέλαγα αγάπη μου,
τις ξέρες της ζωής μας.
Εμείς οι δύο αναδυθήκαμε από τόσο βαθιά, που το φως δεν έφτανε
και οι αχτίδες του ήλιου χάιδευαν ασθενικά τα κορμιά μας.
και οι αχτίδες του ήλιου χάιδευαν ασθενικά τα κορμιά μας.
Μη φοβάσαι τα δάση αγάπη μου.
Άγρια τα κλαδιά στέκονταν και εμπόδιζαν τα όνειρά μας.
Και μεις τα κάψαμε στο διάβα μας,
λουλούδια φυτέψαμε σε κάθε πάτημά μας.
Μη φοβάσαι την βροχή αγάπη μου,
μη φοβάσαι τα ξεβαμμένα μου μάτια.
Μέσα στις γούρνες τις κολυμπήσαμε με μιαν ανάσα.
Στους υγρούς της δρόμους κοιμηθήκαμε,
ξυπνήσαμε χαράματα στεγνοί και ερωτευμένοι.
Μη φοβάσαι τη φτώχεια αγάπη μου.
Πλούσιοι γεννηθήκαμε,
γεμάτες οι καρδιές υπάρχοντα ακριβά και μεταξένια.
Γεμάτες οι σκέψεις, χορτάτες οι ψυχές μας.
Μη φοβάσαι το κρύο αγάπη μου,
ούτε τα παγωμένα μου χείλη.
Ροδόνερο αναβλύζουν και ας μένουν χρόνια αδάγκωτα και ξερά.
Μη φοβάσαι τα υπόγεια αγάπη μου,
μη τρομάζεις από τα σκοτάδια τους,
μήτε απ΄τις κλειστές τους πόρτες.
Εμείς φυτρώσαμε στην υγρασία τους, ζούμε στην μυρωδιά τους.
Μη φοβάσαι την νύχτα αγάπη μου.
Αυτή μας έφερε κοντά, τα σκοτάδια της προστατεύουν την αγάπη μας.
Μαζί της κοιμόμαστε αγκαλιά, αυτή μας νανουρίζει τις νύχτες μοναξιάς.
Μη φοβάσαι τους ανθρώπους αγάπη μου.
Δεν ξέρουν να αγαπούνε,
ούτε καταλαβαίνουν τις καρδιές που χάνονται τις νύχτες,
που ξενυχτούνε τρέμοντας, τρεκλίζοντας για πόθο.
Δεν ξέρουνε να αφήνουνε τον άλλον να ανθίσει.
Και κουβαλάν άδεια βλέμματα στα ψεύτικά τους μάτια.
Δεν νιώθουνε την ήττα τους, τα άδεια τους κρεβάτια.
Μη φοβηθείς αγάπη μου...
Μη σταματήσεις να γελάς, μη σταματάς να νιώθεις.
Μη φοβηθείς το ολόκληρο, μη φοβηθείς το πάντα.
Μη φοβηθείς το αιώνιο, μη φοβηθείς το τέλος.
Μη φοβηθείς το όνειρο, μη φοβηθείς εμένα.
Μη φοβηθείς το σ΄αγαπώ, μη φοβηθείς την αγάπη.
Μη φοβηθείς αγάπη μου...
Μη φοβηθείς το φόβο...
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της θάλασσας, των διακοπών, της χαλάρωσης, του ήλιου, ο μήνας της Ελλάδας...
Ερημική παραλία στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής
Day 1... landscape - August is the month of vacations, recreation, sun and sea.
Let's try to prove it!
A whole month full of images of Greece.
Because nothing is like the greek summer!
Ουζερί στο Ασμήνιο Ευβοίας.
Day 2... lunch - You can taste the flavour of Greece inside a glass of ouzo and in a plate of squid
Ηλιοβασίλεμα στο Πευκί Ευβοιας
Day 3... s is for Sunset - Greece is the land of the most beautiful sunsets...
Καταρράχτες Δρυμώνα, Βόρεια Ευβοια
Day 4... in the middle - You can see this beautiful waterfall...
Τελευταία βάθρα της κλείδωσης του Φονιά, Σαμοθράκη
Day 5... pile - This pile of stones shows that you have succeeded to end a very difficult route in the wild nature at the island of Samothraki
Ηλιοβασίλεμα από το κάμπινγκ στα Θέρμα Σαμοθράκης
Day 6... grateful for - I'm grateful seeing this miracle in Samothraki
Σημείο από την κοιλάδα του Αγ. Νικολάου στην Νάουσα
Day 7... spot - I spot this green wall in Ag. Nikolaos, Naoussa
Ερημική παραλία στην Κάριανη Καβάλας
Day 8... Pet peeve - It's a little bit annoying to swim between seaweed, but so beautiful when you take photos
Ένας μήνας Ελλάδα...
Πληροφορίες για το Photo A Day δείτε ΕΔΩ.
σ.σ. Απέχω και λόγω φόρτου εργασίας, αλλά και επειδή περνάω καλά...
Θα έρθω να σου χτυπήσω ένα πρωί.
Έτσι ξαφνικά χωρίς να το ξέρεις.
Θα έρθω να σε πάρω να πάμε στην θάλασσα.
Θα κατέβεις, θα μου χαμογελάσεις, χωρίς πολλά ρούχα, χωρίς πολλές αντιρρήσεις.
Θα σε τραβήξω απ΄το χέρι προς το αμάξι.
Θα οδηγήσω εγώ.
Στο δρόμο θα μου λες χαζά, θα με πειράζεις, θα σκύβεις και θα με φιλάς.
Θα ταιριάζεις τα μαλλιά μου που θα τα ανακατεύει ο αέρας από το ανοιχτό παράθυρο.
Μόλις φτάσουμε θα γυρίσω και θα σε κοιτάξω πονηρά.
Και θα ξέρεις τι σκέφτομαι.
Το ίδιο που σκέφτεσαι εσύ.
Θα περπατήσουμε στην καυτή αμμουδιά χέρι χέρι.
Θα κοιτάμε την θάλασσα σαν να είναι η λύτρωσή μας.
Θα βγάλουμε τα ρούχα μας και θα κάτσουμε στην ακτή.
Τα πόδια μας θα βρέχονται από το κύμα.
Και θα σβήνει για ελάχιστα ο πόθος μας.
Έτσι ξαφνικά χωρίς να το ξέρεις.
Θα έρθω να σε πάρω να πάμε στην θάλασσα.
Θα κατέβεις, θα μου χαμογελάσεις, χωρίς πολλά ρούχα, χωρίς πολλές αντιρρήσεις.
Θα σε τραβήξω απ΄το χέρι προς το αμάξι.
Θα οδηγήσω εγώ.
Στο δρόμο θα μου λες χαζά, θα με πειράζεις, θα σκύβεις και θα με φιλάς.
Θα ταιριάζεις τα μαλλιά μου που θα τα ανακατεύει ο αέρας από το ανοιχτό παράθυρο.
Μόλις φτάσουμε θα γυρίσω και θα σε κοιτάξω πονηρά.
Και θα ξέρεις τι σκέφτομαι.
Το ίδιο που σκέφτεσαι εσύ.
Θα περπατήσουμε στην καυτή αμμουδιά χέρι χέρι.
Θα κοιτάμε την θάλασσα σαν να είναι η λύτρωσή μας.
Θα βγάλουμε τα ρούχα μας και θα κάτσουμε στην ακτή.
Τα πόδια μας θα βρέχονται από το κύμα.
Και θα σβήνει για ελάχιστα ο πόθος μας.
Day 29... Repeat - The nature repeats so right... |
Δες τα βότσαλά της.
Μέτρα τα... μπορείς να τα μετρήσεις;
Έτσι δεν μετριέται και η αγάπη μου για σένα.
Οι δυο μας, κάτω από την σκιά των πεύκων, ναυαγοί σε έναν χαμένο παράδεισο. Στον παράδεισο της αγάπης μας. Μιας αγάπης που δεν γνωρίζει όρια, που αγαπά και ποθεί μαζί, ερεθιστική και αγνή μαζί, χωρίς ερωτήσεις αλλά με χιλιάδες απαντήσεις, χωρίς κρεβάτι αλλά με μια θάλασσα ολάκερη δική της.
Ένας παράδεισος σαν αυτούς που μόνο η φύση μπορεί να δημιουργήσει.
Day 30... Lost - A lost paradise... |
Ας απολαύσουμε την αγκαλιά της.
Μην αφήνεις το χέρι μου...
Η ψυχή μου ζητάει ότι και το σώμα μου.
Να μείνει γυμνή μαζί σου και να ενωθεί με τη δική σου.
Η ψυχή μου ζητάει ότι και το σώμα μου.
Να μείνει γυμνή μαζί σου και να ενωθεί με τη δική σου.
Day... 31 - You think that the pines rise up to see the landscape |
Προχωράμε βαθιά.
Το νερό ντύνει δροσερά τα γυμνά μας σώματά.
Το νερό ντύνει δροσερά τα γυμνά μας σώματά.
Βαπτιζόμαστε ξανά στην ευλογία της και τα ονόματά μας αλλάζουν.
Γίνονται ίδια. Ίδια και απαράλλακτα.
Μπερδευόμαστε, ενωνόμαστε, γινόμαστε ένα.
Κοιτιόμαστε βαθιά στα μάτια και μπαίνει ο ένας μέσα στον άλλον.
Δεν μιλάμε... δεν είναι ανάγκη...
Η σιωπή θα κάνει ξανά το παιχνίδι της.
Ένα παιχνίδι τόσο ηδονιστικό που μόνο αυτή ξέρει να παίζει.
Ο ήλιος πέφτει και 'μεις αποκαμωμένοι, αφήνουμε το πορτοκαλί του να μας λούσει.
Τα χέρια μας ενωμένα ακόμα.
Ενωμένα μια ζωή.
Ενωμένα για πάντα.
**************
Το Μυστήριο του Καφενείου έλαβε τέλος.
Για όποιον δεν το διάβασε μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Βόρεια Εύβοια 2021
δημιουργώντας με τα παιδιά!
Διαγωνισμός ΄΄Φωτογραφίζειν΄΄
Δρώμενο Φωτογραφίζειν
δώρα...
εν Αθήναι...
εν Σέρραις...
Εύβοια my love...
Ημερολόγιο Σκέψεων
Κική Κωνσταντίνου
Λέσβος!
Μαγειρέματα!
Νικολέτα Καλένη
Πάσχα!
πουθενά σαν την Ελλάδα...
σκέφτομαι και γράφω...
Σκέψεις και Εικόνες
στιγμές μια πόλης...
συμμετοχές σε δρώμενα...
υπάρχει ακόμα κάτι που δεν έχει χαθεί…
φωτογραφίζειν...
Χριστούγεννα!
DIY
Photo A Day
ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ
-
Αγαπημένοι φίλοι και αναγνώστες καλημέρα σας. Το Πάσχα πλησιάζει και δημιουργούμε με τα παιδιά ώστε να μπούμε στο πασχαλινό πνεύμα! Απλά καλ...
-
Πολύ καιρό τώρα με πιέζει η κόρη μου να της φτιάξω ένα αυτοκίνητο για να πηγαίνει βόλτα τα ''παιδιά'' της. Το πήρα απόφαση ...
-
Σας έχει τύχει σίγουρα να περνάν οι μέρες σας μηχανικά, σαν την μέρα της μαρμότας, κάνοντας τα ίδια και τα ίδια, περιμένοντας τα ίδια πράγμα...
-
Η ομορφιά πετιέται μπροστά μας κάθε στιγμή. Περπατάει δίπλα μας σε κάθε έκφανση της ζωή μας, μπλέκεται στα πόδια μας, την μυρίζουμε, την γε...
-
Σκέφτομαι ότι πάντα αυτό που όλοι κυνηγάμε είναι ένα ηλιοβασίλεμα. Να το φωτογραφίσουμε, να το δούμε με αυτόν που αγαπάμε, να το νιώσουμε, ν...
-
«Αντίο, είπε η αλεπού. Αυτό είναι το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό. Δεν βλέπουμε καλά, παρά με την καρδιά μας. Το ουσιαστικό είναι αόρατο για...